ข้าวโพด
เลี้ยงสัตว์
ถือเป็นพืชอาหารสัตว์ที่นับว่ามีความสำคัญที่สุดในบรรดาพืชอาหารสัตว์ทั้ง
หมด คิดเป็นสัดส่วน 39.7
ของปริมาณการใช้วัตถุดิบทั้งหมดในการผลิตอาหารสัตว์ปี 2552
ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ส่วนใหญ่จะเป็นการใช้ในประเทศมากกว่าส่งออกไปต่าง
ประเทศ โดยใช้เป็นวัตถุดิบป้อนเข้าสู่โรงงานผลิตอาหารสัตว์ในประเทศ
ซึ่งแนวโน้มของความต้องการใช้ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในประเทศไทยมีทิศทางเพิ่ม
ขึ้น เนื่องจากจำนวนประชากรสัตว์ เช่น ไก่เนื้อ ไก่ไข่ โคนม เป็นต้น
มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นในทุกๆ ปี
ซึ่งการเพิ่มขึ้นของปริมาณประชากรสัตว์มีอัตราการขยายตัวมากกว่าอัตราการ
ขยายตัวของปริมาณการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์
จึงส่งผลให้ในปัจจุบันปริมาณการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ไม่เพียงพอต่อความ
ต้องการใช้ภายในประเทศ
ถึงแม้ว่าเนื้อที่การเพาะปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์และปริมาณผลผลิตจะเพิ่มขึ้น
ก็ตาม
(ข้อเสนอแนะ) ยุทธศาสตร์ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ไทย ภายใต้กรอบ AEC ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน
1. เพิ่มปริมาณผลผลิตต่อไร่
1.1
ปรับเปลี่ยนช่วงเวลาการปลูกข้าวโพด
หรือการปลูกข้าวโพดเป็นพืชที่สองหลังพืชอายุสั้น เพื่อเพิ่มคุณภาพผลผลิต
ลดการเกิดสารอะฟลาทอกซิน และช่วยลดความเสี่ยงจากฝนทิ้งช่วง
รวมทั้งการวิจัยและพัฒนาพันธุ์ข้าวโพดที่เลื่อนฤดูการปลูก
ให้มีปริมาณการผลิตเพิ่มขึ้น
พัฒนาบุคลากรด้านการวิจัยให้มีความเชี่ยวชาญมากขึ้นและส่งเสริมนักวิจัยรุ่น
ใหม่เพื่อให้การพัฒนาเป็นไปอย่างต่อเนื่อง
1.2 ส่งเสริมการปลูกข้าวโพดในนาช่วงฤดูแล้ง
เพื่อให้ปลอดสารอะฟลาทอกซิน เนื่องจากเกษตรกรไม่จำเป็นต้องเร่งเก็บเกี่ยว
สามารถปล่อยข้าวโพดให้แห้งในแปลงได้
และเมื่อพ่อค้าคนกลางรับซื้อข้าวโพดไปแล้วก็จะทำให้มีแสงแดดเพียงพอต่อการลด
ความชื้นให้ลงอยู่ในระดับที่ปลอดภัยได้ทันเวลา
2. กำหนดมาตรฐานข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่นำเข้าจากประเทศเพื่อนบ้าน
กำหนดมาตรฐานการนำเข้าข้าวโพดจากต่างประเทศ
ทั้งควบคุมคุณภาพและการปนเปื้อนสารพิษอะฟลาทอกซินในข้าวโพดเมล็ดแห้งที่เป็น
วัตถุดิบอาหารสัตว์ในประเทศและคุ้มครองผู้บริโภคในประเทศจากข้าวโพดที่นำ
เข้า รวมทั้งกำหนดวิธีการตรวจสอบที่ชัดเจน
อ้างอิงจาก ศูนย์ศึกษาการค้าระหว่างประเทศ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น